Woonachtig te Grolsheim (Duitsland) delen zij en haar man (Jörg) hun woning niet alleen met Oekraïense vluchtelingen, maar ook op gezette tijden met andere fietsers en fietsen. Ze hebben al rond zestig tot zeventig van dit soort duo’s over de vloer gehad. Ook Ziggy en ik mochten dankbaar gebruik maken van dit gastvrije gebaar.
Zelf zijn ze in het verleden de Donau in drie etappes afgefietst tot Constanza aan de Zwarte Zee. Verder zijn ze recent vanuit hun woonplaats op de fiets richting het westen van Frankrijk getrokken. Met andere woorden, ze hebben zelf ook de nodige kilometers in de benen.
Ook wat persoonlijke vragen aan Vera:
- Beste boek? Na enig nadenken. ‘There is one book, van Pearl S. Buck, dat me bijzonder is bijgebleven: ‘The good earth’. Daar voegt ze even later nog aan toe ‘Deutschstunde’ van Siegfried Lenz aan toe en ‘Im Westen nichts Neues’ van Erich Maria Remarque.’ Dat zijn fijne suggesties.
- Denk je na op de fiets? ‘Ja.’
- Wat vind je fijn aan fietsen? ‘Mensen willen je zo graag helpen, dat is fijn. Soms is het gastvrijheid maar soms denk ik ook dat ze je willen helpen uit medelijden. Dat ze denken, daar heb je mensen die geen auto kunnen betalen maar toch op vakantie willen – laten we ze helpen. Dat is niet alleen fijn, dat is ook grappig.’
