Weinig mensen weten dat Jules mij ooit eens heeft bestuurd, meerdere keren zelfs. Onlangs nog, vlak voordat ik en Guido vertrokken vanuit Sevenum, hebben hij en ik samen bijna twintig kilometer afgelegd door het Brabantse land. Ik merkte meteen: dit is een fietser met ervaring, met kennis van de weg. Hij stuurde zeker, twijfelde bij geen enkele rotonde, duwde de pedalen krachtig naar beneden en slingerde me stijlvol door het centrum van Eindhoven.
Achteraf bleek dat mijn intuïtie klopte: in een nog niet zo grijs verleden heeft Jules zich op Eddie naar Spanje en Iran getrapt. Ongehoord, de verhalen die hij erover vertelde. Als Guido en ik maar de helft van zijn avonturen zouden beleven mag wat mij betreft het etiket ‘spectaculair’ op onze reis. Gelukkig komt hij binnenkort zelf met een boek waarin al zijn belevenissen staan opgetekend. ‘Humoristisch en eigen’, recht voor zijn raap, lekker rauw, zonder opsmuk. Dat zijn de recensies die bij mij bekend zijn. Ik hoop dat Guido het boek koopt en het aan mij voorleest.
Dan nog wat persoonlijke vragen aan Jules.
- Wat wilde je vroeger worden? ‘Niets en ik weet nog steeds niet wat ik wil worden.’
- Beste liedje? ‘Moeilijke vraag. De film ‘Into the wild’ en vervolgens de concerten van Pearl Jam hebben, daar is het fietsen eigenlijk mee begonnen. ‘Better man’ van Pearl Jam naar aanleiding van Roskilde denk ik dan. Maar iets van Townes van Zandt is altijd goed.’
- Beste boek? Na lang nadenken. ‘Toch ‘On the road’ van Jack Kerouac denk ik. Kan haast ook niet anders met zinnen als: ‘(…) the only people for me are the mad ones, the ones who are mad to live, mad to talk, mad to be saved, desirous of everything at the same time, the ones who never yawn or say a commonplace thing, but burn, burn, burn like fabulous yellow roman candles exploding like spiders across the stars and in the middle you see the blue centerlight pop and everybody goes “Awww!”’.
- Waarom ben je gaan fietsen? ‘Ik hou van varen op de golf, van kijken wat er gebeurt en daar vervolgens op anticiperen. Buiten dat, ik kan en wil het toeval niet loslaten. En ook ben ik nieuwsgierig, moet ik ontdekken en weet ik dat zekerheid en regelmaat niet bij mij passen. Fietsen past bij al die dingen goed bij ben ik achter gekomen.’
